Simmen op de vensterbank...

Ik word luid blerend door Tooheys verwelkomd als ik uit de auto stap. Ik ben wat later dan normaal en zij vindt dat, blijkens haar miauwende monoloog, een grote schande. Aandacht, liefde en voer moet er komen en wel meteen. Op straat kijken mensen naar mij wat ik met die kat doe, nou helemaal niks hoor, mevrouw is namelijk 'niet voor de poes' als zij honger heeft en laat dat luid en duidelijk blijken. Ik voel de ogen nog naprikken in mijn rug als ik de sleutel in de achterdeur steek.
Tooheys dwingende gedrag heeft ook zo haar effect op Foster die ik met een zeer zuinig mondje 'simmend' en 'ins blaue hinein' starend in de vensterbank aantref. Foster is blij dat hij niet meer in de belangstelling van Tooheys staat en dat ik hem 'af kom lossen'. Het is wat zo'n puberende kat.
Binnengekomen haal ik eerst even de odintas leeg wat opnieuw tot grote commotie leidt. De lege tas wordt begluurd en besprongen en door Tooheys vakkundig ongeschikt voor hergebruik gemaakt. Ik ben al lang blij dat ze haar aandacht even van 'mij' en 'het eten' heeft gehaald zodat ik zonder problemen etenswaren uit de koelkast kan halen om een maaltijd voor mijn lief en mij te bereiden. Ondertussen zie ik kans nog even wat fotootjes te kieken en zeg nou zelf 'een kat in de zak' krijgt zo toch een totaal andere betekenis...