zaterdag 31 maart 2007

Sneue poes...

Vandaag wil ik, herstel moet ik, wat kwijt over de buurkat Dribbel. Zij komt aan haar naam omdat zij niet loopt maar dribbelt. Dribbel is een rode poes en al aardig op leeftijd en ik schat haar op zo'n 15 jaar.
Dribbel is wat je noemt een 'sneue' poes. Ziet er door haar hoge leeftijd een beetje vlokkig uit en ze heeft sinds jaar en dag een hazelip. Das natuurlijk heel bijzonder voor een poes. Ze 'miauwt' ook niet maar ze 'niaut'. Vroeger toen ze nog 'enig kind' was kreeg ze veel aandacht van haar baasje maar nu het baasje twee kindjes heeft gekregen is het met de aandacht droevig gesteld en is de liefde voor Dribbel wat naar de achtergrond verschoven.
Vaak kun je Dribbel, weer of geen weer, aantreffen op ons dak, waar ze ver buiten bereik van gretige kinderhandjes haar poezeslaapjes houdt. Twee keer per jaar komt ze tot leven, dan gaat het baasje op vakantie en heeft ze het rijk alleen. Dan kan ze in alle rust ongestoord van het huis genieten. Dan ligt ze languit op de stoep voor het huis in het zonnetje of zie je haar in de vensterbank liggen. Ik hoop, tegen beter weten in, op betere tijden voor Dribbel...

dinsdag 13 maart 2007

Sanne de kater...


Het is al weer bijna 13 jaar geleden dat dit beestje in mijn leven kwam. Het was een zwerfkatje dat bij mijn zwager was komen aanlopen. Zij hadden van alles geprobeerd om zijn baasje te vinden maar dat is niet gelukt. Zelf hadden ze al een kat en die twee konden het niet zo goed met elkaar vinden. Nu wilde dat mijn andere kat "Drommel" Na 18 jaar het wel welletjes vond en het aardse voor het eeuwige verruilde. Mijn zwager vond het toen wel een goed idee dat dit beestje maar bij mij moest komen wonen. Na de nodige bedenkingen stemde ik toe. Volgens mijn zwager was het een vrouwtje en dus bedacht ik de naam Sanne voor haar. Enkele dagen later ariveerde een zeer schuw en bang katje. Rood met wit en geschatte leeftijd ongeveer één jaar. Na een tijdje zeg ik tegen mijn zwager, "volgens mij is het een katertje en geen vrouwtje". Het viel niet te controleren want je kon haar/hem niet oppakken. Na een gewennings periode ben ik met 'het' naar de dierenarts gegaan en 'het' maar eens op sexe laten onderzoeken en ja hooor ....het was een katertje.
Vanaf dat moment waren de plagerijen niet meer van de lucht natuurlijk. Hij ging verder door het leven als Sanne, Sam, Sampie en als het menes was dan werd het de heer S. de Kater hahahahahaha

Na bijna twaalf jaar heeft hij inmiddels ook het aardse voor het eeuwige verruild. Wat rest zijn de lieve herrinneringen....

Silvia