Hallo Waldo...

Vandaag een gastblog van Jessie over Waldo.
Ik wil je vandaag graag voorstellen aan mijn nieuwe kattenvriend: Waldo (sorry, ja zo heet 'ie echt en luistert er ook nog naar..., dus dat laat ik maar zo).14 jaar oud, uit het asiel uit de ziekenboeg meegenomen en mag nu herstellen bij mij van zijn longontsteking/niesziekte en kaalheid/stress. Heeft van de stress zijn buik en poten en rug deels kaalgebeten/gelikt.Vorige week een dierenhealer naar 'm laten kijken, en die kwam erachter dat hij als kleintje al veel alleen was, daarna als enigskat in huizen heeft gezeten, zonder tuin, en 2 jaar een tijd gekend heeft van veel alleen zijn met een lege voerbak en niet wetende wanneer ze weer terugkwamen. Toen is hij begonnen met zichzelf te troosten door te gaan likken, en dat doe 'ie nu al 6 jaar. Ook is hij te jong gecastreerd en was hij vergeten hoe het was om kat te zijn. Daar is nu de healing op gedaan. En hij is bij mij gekomen om dat hij graag wilde leren / weten hoe je bij mensen een hartsverbinding aan kon gaan, want die kende hij nog niet.Mmm, eenzaamheid, hartsverbindingen...., volgens mij niet alleen zijn thema ;-).Vandeweek is 'ie voor 't eerst in de tuin geweest, helemaal geweldig om 'm daarin te zien ontdekken, vooral zon is errug lekker. Vandaar dat ik z'n mandje op mijn salontafel heb gezet, en zie 'm genieten! En het is wel heel bijzonder om een kat te hebben die praat met een soort krols knorretje, maar verder niet echt goed (meer?) kan spinnen. Als ik heel goed luister kan ik het horen, maar dat is nog wel heeeel ver weg.Verder heeft 'ie van de dierenarts een soort antidepressiva pilletjes gekregen voor de eerste tijd om minder stress te ervaren. Dit is trouwens de eerste kat in mijn leven die ze makkelijk door een stukje worst heen opeet ;-). En krijgt hij van mij nog Reiki behandelingen en Bachdruppels. Nu maar kijken hoe het verder met hem gaat, het heeft gewoon ook tijd nodig.