Met deze kat, die Felix heet, heb ik een speciale band.
Op mijn toenmalige werk kwam een collega aan met dit katje. Zij had in de herfstvakantie gelogeerd bij vrienden in Drente in een huisje vlak bij een bos. Dat was oktober 2000, een maand met heel veel storm, regen en kou. Terwijl zij met haar vrienden gezellig bij de kachel gekropen zaten zagen ze hoe hun hond druipend door het noodweer uit het bos kwam met een prooi in zijn bek. Die ‘prooi’ legde hij, eenmaal binnen, heel voorzichtig bij de kachel. Het bleek een doorweekt katje te zijn.
Mijn collega heeft 'm meegenomen naar Utrecht in het vertrouwen dat er wel een collega te vinden zou zijn die zich over het katje zou ontfermen. Ik zag echter geen mogelijkheid dit katje op te nemen maar dacht wel aan iemand die vervolgens heel hard NEE riep maar wel even kwam kijken en ’voor de zekerheid’ een kattenmandje meegenomen had. Natuurlijk viel ze als een blok voor dit lieve kleine snotje. Eenmaal thuis is zij direct naar de dierenarts gegaan die haar vertelde dat het katje minstens 3 maanden oud was al zag hij er uit als slechts 6 weken oud. Ook vertelde de dierenarts dat het katje ernstig ziek was en dat hij als ‘zeer besmettelijk’ verpleegd moest worden. Mijn collega is wekenlang tussen de middag naar huis geweest om 'm te verzorgen en verkleedde zich telkens daar ze haar andere kat niet wilde besmetten. Het resultaat van haar verpleegkunsten zie je hier.
Felix is een gezonde heerlijke aanhankelijke kater geworden die als ’compagnion animal’ niet meer weg te denken is uit haar en haar mans leven. Ik heb me laten vertellen dat Felix zelfs zijn eigen stoel heeft aan tafel en een kunstje kan doen. Af en toe treedt Felix op voor vrienden en bekenden, zijn ‘baasje’ beschrijft met de wijsvinger een cirkel waarop Felix op de grond gaat liggen en 360 graden rolt.
Op mijn toenmalige werk kwam een collega aan met dit katje. Zij had in de herfstvakantie gelogeerd bij vrienden in Drente in een huisje vlak bij een bos. Dat was oktober 2000, een maand met heel veel storm, regen en kou. Terwijl zij met haar vrienden gezellig bij de kachel gekropen zaten zagen ze hoe hun hond druipend door het noodweer uit het bos kwam met een prooi in zijn bek. Die ‘prooi’ legde hij, eenmaal binnen, heel voorzichtig bij de kachel. Het bleek een doorweekt katje te zijn.
Mijn collega heeft 'm meegenomen naar Utrecht in het vertrouwen dat er wel een collega te vinden zou zijn die zich over het katje zou ontfermen. Ik zag echter geen mogelijkheid dit katje op te nemen maar dacht wel aan iemand die vervolgens heel hard NEE riep maar wel even kwam kijken en ’voor de zekerheid’ een kattenmandje meegenomen had. Natuurlijk viel ze als een blok voor dit lieve kleine snotje. Eenmaal thuis is zij direct naar de dierenarts gegaan die haar vertelde dat het katje minstens 3 maanden oud was al zag hij er uit als slechts 6 weken oud. Ook vertelde de dierenarts dat het katje ernstig ziek was en dat hij als ‘zeer besmettelijk’ verpleegd moest worden. Mijn collega is wekenlang tussen de middag naar huis geweest om 'm te verzorgen en verkleedde zich telkens daar ze haar andere kat niet wilde besmetten. Het resultaat van haar verpleegkunsten zie je hier.
Felix is een gezonde heerlijke aanhankelijke kater geworden die als ’compagnion animal’ niet meer weg te denken is uit haar en haar mans leven. Ik heb me laten vertellen dat Felix zelfs zijn eigen stoel heeft aan tafel en een kunstje kan doen. Af en toe treedt Felix op voor vrienden en bekenden, zijn ‘baasje’ beschrijft met de wijsvinger een cirkel waarop Felix op de grond gaat liggen en 360 graden rolt.Je moet tenslotte iets voor de kost doen....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten